دنیای واقعیت ها یا ایده آل ها؟
ی زمانی بود فکر میکردم ، دنیا باید بر مدار خواسته های من بچرخه ، بله درست فکر میکردم.
اما بزرگ تر که شدم دیدم نه ، به خودم گفتم بیا و یک تغییری ایجاد کن ، چون واقعیت ها رو دیدم
حالا اون تغییر چی بود؟ اگر بخوام جواب بدم باید اینطوری بگم که ، جایی که داریم همه مون زندگی میکنیم دنیای "واقعیت" هاست نه "ایده آل ها"
بلکه میتونیم با روش های مختلف این ایده آل هارو برای خودمون بسازیم و به دنیای خودمون ، جذبش کنیم.
همگی باید رویاهای خود را زندگی کنیم تا مسائل موجود باعث نشه که ازشون غافل بشیم.
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» براستى که انسان را در رنج آفریده ایم.
با یک درک کامل از این آیه پی میبریم که ، این آیه به معنای وجود مشقت و سختی در احکام اسلامی نیست ، بلکه به اذعان محققان و مفسران قرآن این آیه به این مطلب رهنمود می کند که این دنیا همراه با سختی است ، همراه با مشکلات و گرفتاری ها است.
چون این خداوند است که با تمام "واقعیت ها و ایده آل ها" در کنار همه ماست
در زمانه ای زندگی میکنم که محیط اطرافم با یک دقت ، پر از انسان هایی است ، که :
1. نمی دانند در زندگی چه می کنند
2. از زندگی چه می خواهند
3. و قراره در زندگی به چه دستاوردی برسند
حالا دلیل وجود چنین افرادی واقعا چیه!؟
به نظرم دلیلی که بسیار کمبودش حس میشه این است که ، انسان ها در "دیار زندگی" گم شدند و نیاز دارند به شخص یا اشخاصی که به عنوان یک راهنما و معلم بتوانند در مسیر زندگی کنارشون باشند.
خب این افراد راهنما کننده و معلم چه کسانی هستند؟
چون به واقع انسان بدون راهنما و معلم در "دیار زندگی" گم می شود.
انسان ها برای رسیدن به موفقیت و آرامش نیاز به یک روش کار ساز دارند که "آموزش دیدن و یاد گرفتن" میتونه روشی باشه برای رسیدن به این جایگاه.
که با این روش ، هر کسی به یک نحوی میتواند با هدایت مسیر خود ، که همان فرا گرفتن است ، راه و رسم رسیدن به این جایگاه والا را بیاموزد.
انسان ها باید نسبت به "خود و شخصیتشون" باور پذیر بشن و این حس باور پذیری را در خود پرورش بدن ، که میتوانند از پس خیلی از مسائل بر بیان ، و در این بین حال بدی که نتیجه تفسیر خودشان از شرایطشان است را بزارن کنار ، تا از این طریق احساس خوبی نسبت به خود و زندگیشان پیدا کنند.
"بیایم با فرا گرفتن قوانین جهان هستی از افراد و معلمان ، خود را در "دیار زندگی" پیدا کنیم تا به آرامش و سعادت برسیم"
خیلی از مواقع ، آدم رو به رو میشه با حرف بی اساس و بی اطلاع مردم نسبت به خودش.
در این بین سوال هایی پرسیده میشه که آدم نمیدونه جواب بده یا اعتراض کنه ، چون حقیقتا مسائل شخصی زندگی هر فرد مربوط به خودشه.
بیایم فکر کنیم نفعی هم برای افراد مورد نظر خواهد داشت !!! اما باز هم ، نباید این اجازه رو داشته باشن که به حریم شخصی هر آدمی ورود کنند و حرف هایی بزنند که دلیلی برای گفتنش نیست.
"عوامل مختلفی وجود داره که انسان ها میتونن بهترینه خودشون باشن ، یکی از این عوامل ، ترک عادت های ناپسنده"
...
کسانی هم که دنبال ترک عادت های ناپسند هستند ، تصمیم گرفته اند که زندگی زیبایی رو خلق کنند ، چون :
"یک زندگی زیبا را انسان های زیبا خلق می کنند"
گاهی اوقات در زندگی مسائلی پیش میاد که آدم نمیدونه چه چاره ای براش بی اندیشه
به نظرم بهترین روشی که آدم میتونه انجام بده اینه که بپذیره اون مسئله رو و تلاش کنه برای مدیریت اون مسئله بخصوص مدیریت روحیه خود تا از اصل خود دور نشه ، چون اگر شخصی بخواد تمام وقت ، فکرش رو بزاره رو یک مسئله از زندگی خود دور میشه.
و در ادامه اگر انسان به این درک برسه که از بدو تولد کسی براش فرش مخمل پهن نکرده و همه چیز اونطور که میخواد پیش نمیره ، زندگی بهتر و با آرامشی رو خواهد داشت.
.
بیایم ، برای سرکشی در گذشته خودمون هم که شده بریم یک دوری بزنیم ، ببینیم که چه مسائلی برامون پیش اومده بوده که بالاخره گذشته و شاید دیگه اثری ازش نباشه.
درسته همینطور که دیدیم دیگه اثری ازش نمونده یا اگر هست دیگه قوت اون زمان خودش رو نداره و فقط افکاری از قبل برامون مرور میشه که چرا ما این همه ناراحتی کشیدیم با اینکه ارزشش رو نداشت.
وسعت بخشیدن به حاشیه امن ، برای رو به رو شدن با مسائل احتمالی ، میتونه انسان ها رو کمک کنه زودتر و قوی تر بپذیرنش تا احساس شکست نکنن چون "این نیز بگذرد"
سلام
محمود هستم
خوشحالم از اینکه در کنار شما دوستان وبلاگ نویس هستم.
برای اولین مطلب میخواستم در مورد مطلبی صحبت کنم که خیلی ها در جامعه ایرانی باهاش درگیر هستن.
همینطور که از عنوان این مطلب پیداس اکثر انسان ها و افرادی که در کنارمون هستن بیشتر از اینکه به داشته هاشون و نعماتی که در کنارشون هست فکر کنن و از بابتش خوشحال باشن بیشتر به نداشته هاشون دامن میزنن که باعث میشه روحیاتشون تخریب بشه و در ادامه انگیزه ای برای زندگی نداشته باشن.
فکر میکنین با این حجم از نا امیدی و شاکی بودن چه اتفاقی خواهد افتاد!؟ باور کنین که اتفاقی نخواهد افتاد و شرایط بدتری رو به خود خواهید دید.
پس بیایم سعی کنیم از زندگیمون با شکرگزاری شاهکار بسازیم و از تمام چیزهایی که داریم ولو کوچک لذت ببریم و خوشحال باشیم.
"برای اولین مطلب خوشحالم که خیلی ساده به این موضوع پرداختم"