"من"

"من"

"با هم باشیم تا با هم یاد بگیریم"

آخرین مطالب
نویسندگان

۶ مطلب توسط «محمود کرباسیه» ثبت شده است

"تلنگر"

در زندگی ما انسان ها

گاهی پیش میاد که غافل میشیم از تمام دلایلی که ساده به نظر میان اما شدیدا مهم هستند.

  • دلایلی چون : محبت ، عشق ، هم کلام شدن ، شنیدن ، حرف زدن و به آغوش کشیدن عزیزان.

نمیدونم شاید انقدر غرق مسائل دیگه ای شدیم که زیادی جدی گرفته شدن ، و هیچ نقطه اشتراکی با دلایلی که گفتم ندارن.

  • درست با توجه به بازه زمانی و تجربه ای که از اتفاقات پیرامون کسب می کنیم ، ولی باز از نظر شخصی "تلنگر" ی بهمون زده نمیشه و به خودمون نمیایم. 

شاید زمانی به خودمون بیایم که دیگه عزیزانمون رو بین خودمون نداشته باشیم ، و برای ابراز احساس ، نسبت بهشون دیر شده باشه.

  • نکته مطلب شاید اینجا باشه که انسان ها اغلب این اندیشه رو دارن که اتفاقات ناگوار برای دیگران هستش.

اما واقعیت غیر از این هستش و دیر یا زود برای همه اتفاق خواهد افتاد.

  • بیایم قبل از اینکه دیر بشه ، احساسات خود را با عزیزانمون به اشتراک بزاریم ، تا این "تلنگر"های درد آور که هیچ سودی نداره ، باعث نشه تا ابد حسرت چیزی رو بخوریم که میتوانستیم به "سادگی" انجامش بدیم.

"واقعیت ها و ایده آل ها"

دنیای واقعیت ها یا ایده آل ها؟

ی زمانی بود فکر میکردم ، دنیا باید بر مدار خواسته های من بچرخه ، بله درست فکر میکردم.

اما بزرگ تر که شدم دیدم نه ، به خودم گفتم بیا و یک تغییری ایجاد کن ، چون واقعیت ها رو دیدم

  • اما همچنان این جمله رو که خداوند ، جهان را مسخّر انسان قرار داد ، و تمام مسائل حول محور اندیشه انسان میچرخد رو قبول دارم.

حالا اون تغییر چی بود؟ اگر بخوام جواب بدم باید اینطوری بگم که ، جایی که داریم همه مون زندگی میکنیم دنیای "واقعیت" هاست نه "ایده آل ها"

  • یعنی اینکه همه باید به این درک برسیم که قرار نیست از واقعیت های موجود زندگیمون مثل مسائل مختلفی که داریم باهاش دست و پنجه نرم میکنیم غافل بشیم و توقع این رو داشته باشیم که ، فکر کنیم همه چی باید ایده آل پیش بره و قرار نیست مشکلی و چالشی برامون پیش بیاد.
  • چون قطعا کسی چنین قولی رو به هیچ کدوممون نداده که در آسایش کامل هستیم و با سختی ها رو به رو نمیشیم.

بلکه میتونیم با روش های مختلف این ایده آل هارو برای خودمون بسازیم و به دنیای خودمون ، جذبش کنیم.

  • به شخصه من ، با آموزش دیدن ، با اندیشه درست و باور قوی ، خودم رو به این "ایده آل ها" نزدیک میکنم ، با اینکه از واقعیت های زندگیم غافل نیستم ، و تمام مسائل موجود رو در برابر خودم می بینم ، و تمام تلاشم رو میکنم که با مدیریت ، آن ها رو خوب پیش ببرم.

همگی باید رویاهای خود را زندگی کنیم تا مسائل موجود باعث نشه که ازشون غافل بشیم.

  • خداوند در قرآن میفرماید : 

«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ» براستى که انسان را در رنج آفریده‏ ایم.

با یک درک کامل از این آیه پی میبریم که ، این آیه به معنای وجود مشقت و سختی در احکام اسلامی نیست ، بلکه به اذعان محققان و مفسران قرآن این آیه به این مطلب رهنمود می کند که این دنیا همراه با سختی است ، همراه با مشکلات و گرفتاری ها است.

  • این آیه رو نوشتم که با واقعیت های این دنیا رو به رو بشیم و اینکه نگران چیزی نباشیم و همیشه در مسیر رشد با تلاش ، به تمام ایده آل هایی که در ذهن داریم برسیم.

چون این خداوند است که با تمام "واقعیت ها و ایده آل ها" در کنار همه ماست

"دیار زندگی"

در زمانه ای زندگی میکنم که محیط اطرافم با یک دقت ، پر از انسان هایی است ، که :

1. نمی دانند در زندگی چه می کنند

2. از زندگی چه می خواهند

3. و قراره در زندگی به چه دستاوردی برسند

  • به نظرم شما هم با چنین افرادی رو به رو شدین ، درسته؟

حالا دلیل وجود چنین افرادی واقعا چیه!؟

به نظرم دلیلی که بسیار کمبودش حس میشه این است که ، انسان ها در "دیار زندگی" گم شدند و نیاز دارند به شخص یا اشخاصی که به عنوان یک راهنما و معلم بتوانند در مسیر زندگی کنارشون باشند.

خب این افراد راهنما کننده و معلم چه کسانی هستند؟

  • این افراد هر کسی میتوانند باشند ، اما هدف افرادی هستند که از تجربه خوب و مفیدی در زندگی برخوردار باشند ، و زندگیه سرشار از آرامش و سعادتی رو درک کرده باشند ، تا بتوانند با تجربه و راهنمایی خود ، خیلی از افراد رو هدایت کنند ، چون "پیامبران"

چون به واقع انسان بدون راهنما و معلم در "دیار زندگی" گم می شود. 

انسان ها برای رسیدن به موفقیت و آرامش نیاز به یک روش کار ساز دارند که "آموزش دیدن و یاد گرفتن" میتونه روشی باشه برای رسیدن به این جایگاه.

که با این روش ، هر کسی به یک نحوی میتواند با هدایت مسیر خود ، که همان فرا گرفتن است ، راه و رسم رسیدن به این جایگاه والا را بیاموزد.

  • و نکته ای که باید یادآوری شود این است :

انسان ها باید نسبت به "خود و شخصیتشون" باور پذیر بشن و این حس باور پذیری را در خود پرورش بدن ، که میتوانند از پس خیلی از مسائل بر بیان ، و در این بین حال بدی که نتیجه تفسیر خودشان از شرایطشان است را بزارن کنار ، تا از این طریق احساس خوبی نسبت به خود و زندگیشان پیدا کنند.

  • کسانی در این مسیر به پیروزی می رسند که ، با یک امید و انگیزه والا ، تمام امور زندگیشان رو به سرچشمه کل که خداوند است بسپارند.

"بیایم با فرا گرفتن قوانین جهان هستی از افراد و معلمان ، خود را در "دیار زندگی" پیدا کنیم تا به آرامش و سعادت برسیم"

"حرف مردم"

خیلی از مواقع ، آدم رو به رو میشه با حرف بی اساس و بی اطلاع مردم نسبت به خودش.

  • تا کی باید چنین رفتاری رو نظاره گر باشیم!؟

در این بین سوال هایی پرسیده میشه که آدم نمیدونه جواب بده یا اعتراض کنه ، چون حقیقتا مسائل شخصی زندگی هر فرد مربوط به خودشه.

  • و چیزی که هست آیا این حرف ها و سوال ها بعد از شنیدن و جواب دادن ، نفعی برای گوینده و سوال کننده خواهد داشت؟ 

بیایم فکر کنیم نفعی هم برای افراد مورد نظر خواهد داشت !!! اما باز هم ، نباید این اجازه رو داشته باشن که به حریم شخصی هر آدمی ورود کنند و حرف هایی بزنند که دلیلی برای گفتنش نیست.

  • زندگی زمانی زیباتر خواهد شد که به جای سرکشی در ذهن و زندگی هر کسی ، به خودمون و شخصیتمون بپردازیم تا اگر کمبودی هست ، رفع کنیم تا به اوج وجودی خودمون برسیم.

 "عوامل مختلفی وجود داره که انسان ها میتونن بهترینه خودشون باشن ، یکی از این عوامل ، ترک عادت های ناپسنده"

...

کسانی هم که دنبال ترک عادت های ناپسند هستند ، تصمیم گرفته اند که زندگی زیبایی رو خلق کنند ، چون :

 "یک زندگی زیبا را انسان های زیبا خلق می کنند"

"این نیز بگذرد"

گاهی اوقات در زندگی مسائلی پیش میاد که آدم نمیدونه چه چاره ای براش بی اندیشه

  • شما با مسائلی که براتون پیش میاد چطور رو به رو میشین؟

به نظرم بهترین روشی که آدم میتونه انجام بده اینه که بپذیره اون مسئله رو و تلاش کنه برای مدیریت اون مسئله بخصوص مدیریت روحیه خود تا از اصل خود دور نشه ، چون اگر شخصی بخواد تمام وقت ، فکرش رو بزاره رو یک مسئله از زندگی خود دور میشه.

و در ادامه اگر انسان به این درک برسه که از بدو تولد کسی براش فرش مخمل پهن نکرده و همه چیز اونطور که میخواد پیش نمیره ، زندگی بهتر و با آرامشی رو خواهد داشت.

  • مهم اینه که انسان در مسائلی که در زندگی براش پیش میاد ، بتونه روحیه خودش رو حفظ کنه و این کلام رو همواره برای خودش تکرار کنه که "این نیز بگذرد"

.

بیایم ، برای سرکشی در گذشته خودمون هم که شده بریم یک دوری بزنیم ، ببینیم که چه مسائلی برامون پیش اومده بوده که بالاخره گذشته و شاید دیگه اثری ازش نباشه.

درسته همینطور که دیدیم دیگه اثری ازش نمونده یا اگر هست دیگه قوت اون زمان خودش رو نداره و فقط افکاری از قبل برامون مرور میشه که چرا ما این همه ناراحتی کشیدیم با اینکه ارزشش رو نداشت. 

  • پس با اتخاذ تصمیمات درست ، بیایم مسائلی که پیش میاد رو مدیریت کنیم و تلاش کنیم برای حل آن ، تا بدون دلیل ذهنمون رو پر از علف های هرز نکنیم که باعث میشه "روحیه و انگیزه" برای ادامه مسیر زندگی به شدت تخریب بشه.

وسعت بخشیدن به حاشیه امن ، برای رو به رو شدن با مسائل احتمالی ، میتونه انسان ها رو کمک کنه زودتر و قوی تر بپذیرنش تا احساس شکست نکنن چون "این نیز بگذرد" 

"داشته ها و نداشته ها"

سلام 

محمود هستم 

خوشحالم از اینکه در کنار شما دوستان وبلاگ نویس هستم. 

برای اولین مطلب میخواستم در مورد مطلبی صحبت کنم که خیلی ها در جامعه ایرانی باهاش درگیر هستن.

  • به نظرتون چه چیزی باعث میشه که نعمت های خدا به زندگیتون ورود کنه؟ 

همینطور که از عنوان این مطلب پیداس اکثر انسان ها و افرادی که در کنارمون هستن بیشتر از اینکه به داشته هاشون و نعماتی که در کنارشون هست فکر کنن و از بابتش خوشحال باشن بیشتر به نداشته هاشون دامن میزنن که باعث میشه روحیاتشون تخریب بشه و در ادامه انگیزه ای برای زندگی نداشته باشن.

فکر میکنین با این حجم از نا امیدی و شاکی بودن چه اتفاقی خواهد افتاد!؟ باور کنین که اتفاقی نخواهد افتاد و شرایط بدتری رو به خود خواهید دید. 

پس بیایم سعی کنیم از زندگیمون با شکرگزاری شاهکار بسازیم و از تمام چیزهایی که داریم ولو کوچک لذت ببریم و خوشحال باشیم.

  • این رو همیشه یادتون باشه که با شکرگزاریست که دنیایی از نعمت ها به زندگیتون سرازیر میشه چون "شکر نعمت نعمتت افزون کند" و در مقابل برای تمام چیزهایی که احساس میکنین در زندگیتون کم هستش تلاش کنین و برای به دست اوردنش صبر داشته باشین.

 

"برای اولین مطلب خوشحالم که خیلی ساده به این موضوع پرداختم"